Blok zinciri endüstrisi her zaman büyük anlatılardan yoksun değildir, ancak gerçekten anlatıyı hayata geçirebilen projeler oldukça azdır. "Tam zincir verisi" dediğimizde, çoğu insanın aklında beliren şeyler muhtemelen parçalanmış blockchain explorer, ayrık on-chain analiz araçları veya belirli bir dikey alandaki izole veri setleridir. Bu parçalanma hissi, internetin erken dönemlerindeki bilgi adalarına çok benziyor - ta ki Google'ın ortaya çıkmasına kadar. Bugün, Chainbase blok zinciri veri alanında benzer bir rol oynamaya çalışıyor: dağınık on-chain verileri AGI çağının altyapısına entegre etmek.

Tüm zincir verilerinin "tüm" kelimesinin ağırlığı ne kadar?
Bir veri ağının değerini ölçmek için öncelikle kapsamını incelemek gerekir. Chainbase şu anda BTC, ETH dahil olmak üzere onlarca ana akım L1/L2 zincir verisini entegre ediyor ve EVM ile EVM dışı ekosistemleri kapsıyor. Bu, ister Bitcoin'in UTXO modeli, ister Ethereum'un akıllı sözleşme günlükleri, isterse Solana'nın yüksek işlem hacmi kayıtları olsun, hepsinin aynı standartlaştırılmış sisteme dahil edildiği anlamına geliyor. Bu "binlerce zincirin tek bir noktada birleşmesi" yeteneği basit bir veri taşıma işlemi değildir - farklı zincirlerin alt protokollerine uyum sağlamayı ve hatta veri depolama mantığını yeniden yapılandırmayı gerektirir.
Daha da önemlisi, veri derinliğidir. Chainbase, on-chain bilgilerini üç seviyeye ayırmaktadır:
- Raw veriler: En temel blok, işlem, sözleşme byte kodları, gıda malzemelerindeki "taze" karşılığıdır;
- Decoded veriler: Ham verileri insanların okuyabileceği bir formata dönüştürmek, örneğin DeFi protokolündeki borç alma olayları;
-